Elif Uras, sergi için ürettiği Çifte Niş başlıklı mekâna özgü yerleştirmesinde tarih öncesine referans veren motif ve formlara güncel bir bakış açısıyla yaklaşıyor. Zemin ve tavana yerleştirilen mozaikler, Anadolu’da kilim ve dokumalarda yaygın kullanılan, kadın formuna benzetilen ve bereket ile doğurganlığı temsil ettiği düşünülen ‘eli belinde’ motifinden ilham alıyor. Bu geometrik motifin seramik parçalara bölünmesi dijital görsel dile atıfla piksellerini görünür kılıyor. Uras, Kütahya seramiklerinde tekrar eden geometrik bordür bezemelerini insan figürüne en yakın geometrik forma dönüştürerek yorumluyor. Tavandan sızan ışık hüzmeleri cami veya hamam gibi kubbeli Osmanlı yapılarını hatırlatıyor. Odanın içinde yer alan niş ise, Çatalhöyük’te bulunan paleolitik dönem kadın heykellerinden esinlenen, başı olmayan, ince boyunlu, göğüsleri ve kıvrımları belirgin ve oturur pozisyonda tasvir edilmiş formda Ay Parçası adlı bir heykel taşıyor. Bu dönemde resmedilen mağara girişleri ve niş formlar, kutsallık veya ibadet mekânı sembolleri olarak yorumlanıyor. Yerleştirme, tarih öncesi heykel ve duvar resimlerinden kilim ve seramik bezemelere uzanan zengin bir referans dünyası sunuyor.
Sanatçılar: Adriana Varejão, Aslı Çavuşoğlu, Bilal Yılmaz, Burçak Bingöl, Candice Lin, Deniz Eroglu, Elif Uras, Francesco Simeti, Jorge Otero-Pailos, Livia Marin, Metehan Törer, Neven Allgeier, oddviz, Skuja Braden, Taner Ceylan, Volkan Aslan, Yasemin Özcan, Zsófia Keresztes
