Blow Up: Erwin Wurm

“Aslında resim çalışmak istiyordum

Fakat şans eseri heykeltraş oldum.

Bu yüzden günümüzde heykel ne olabilir

Diye düşünmeye başladım.

Bu beni boşluk, olasılık ve hacmi,

Heykelin en temel özelliklerini,

araştırmaya itti.”

Erwin Wurm

Galerist, Avusturyalı sanatçı Erwin Wurm'un yeni heykelerinden oluşan, İstanbul'daki ilk kapsamlı kişisel sergisine 10 Mayıs - 23 Haziran 2012 tarihleri arasında ev sahipliği yapıyor. Jérome Sans küratörlüğünde gerçekleştirilen ve Wurm’un en önemli serilerinden örneklerin yer aldığı sergide sanatçının heykelin tanımı ve temel nitelikleri konusundaki araştırmalarının bir özeti sunuluyor. Wurm eserlerinde ince bir mizah kullanarak içsel ve dışsalın ilişkisini, nesnel dünyanın, subjektif dünya üzerinde artık  bireyin kontrolünden çıkmış hakimiyetini sorguluyor.

Wurm, sanat dünyasında tanınmasını sağlayan ilk heykelleri "One Minute Sculptures” (Bir Dakikalık Heykeller) ile ziyaretçileri farklı pozlara sokarak yaşayan heykeller yaratmış ve insan bedenini bir heykel malzemesi olarak kullanmıştır. İnsan bedeninin heykelle ilişkisini daha da derinleştirerek "heykel hacimlerle oynamaktır ve kilo alıp vermek de hacimlerle oynamaktır. Bu durumda kilo alıp vermek de bir heykel olabilir" diyen Wurm, eserlerinin bir çoğunda görülen şişman ve zayıf formların çıkış noktasına bu sözlerle deyinmiştir.

Sergide yer alan ve Wurm'un heykellerindeki formların önemli bir örneği olan "Mind Bubbles” (Zihin Balonları) ile çizgi romanlarda, ana metin ve olay dışındaki gereksiz konuşma ses veya düşüncelerin yer aldığı baloncuk şekilleri heykelleştirilmiştir. Bu büyük, yayvan ve ağır görünümlü balonlar sadece bir düşünce değil aynı zamanda bir ruh halinin nesnelleşmesidir. Tek elin üzerinde duran büyük sarı bulut benzeri bir formdan oluşan "Me Under LSD” (LSD Etkisinde Ben) ile sanatçı psikolojik tasviri fizyolojik bir anlatım üzerinden yaparken, izleyiciyi kendi bedenselliği ve hisleri ile yüzleştirir.

Tuvaller ya da basit dikdörtgen kaideler üzerine elbise, kazak gibi seri üretim kıyafetler giydiren Wurm, kılıfları formlarını oluşturan eserler yaratır; böylece giysi ve benzeri ‘sosyal kılıflar’ arkasında varolan bireysel ve kolektif kimlik ilişkilerinin kırılganlığını ortaya koyar. Bireyler kendilerini tanıtmak ve yansıtmak için bu nesneleri kullanırken, aynı zamanda onlar tarafından biçimlenir ve değişime uğrarlar. Sergideki çok büyük boyutlu polis şapkası, ancak ziyaretçi heykelin altında durduğu zaman tamamlanmış bir heykel olur. Ziyaretçinin kafası şapkanın altında kaybolur ve böylece şapka direk olarak gövdenin üzerinde duruyor gibi görünür. Kişiyi kılıfın altında anonimleşir. Bu görüntü küçük bir çocuğun, yetişkin gibi görünmek için, her ne kadar görünemese de, anne ve babasının kıyafetleri denemesini anımsatır.

Sergide izleyici Wurm'un güncel yaşamın çelişkileri ve heykel dili arasında kurduğu diyalogda aktif bir katılımcıya dönüşür. "Ciddi konuları hafife alıyorum. Elit bir kesimden çok daha fazla insana ulaşmak istiyorum " der Wurm."Benim işlerim tüm insanlıkla, insanlığın tüm boyutlarıyla ilgili konuşuyor, fiziksel, psikolojik, spiritüel ve politik." Perfomans sanatını başlangıç noktası olarak alan sanatçı heykelleriyle soyut kavramlara fiziksel bir form verirken aynı zamanda kimlik meselesinin de hassasiyetini vurguluyor.

1954 yılında doğan Erwin Wurm, Viyana ve Limberg'de yaşamını sürdürüyor. Uluslararası sanat camiasının yıldızlarından biri olarak kabul edilen Wurm'un eserlerinin bulunduğu koleksiyonlardan bazıları Fransa'da Centre Pompidou ve Musée National d'Art Moderne, (Paris) Musée d'Art Contemporain, (Bordeaux) ve Musée d'Art Contemporain, (Lyon), Amerika'da Solomon R. Guggenheim Museum, (New York), Walker Art Center, (Minneapolis) ve Judith Rothschild Foundation, (New York); Almanya'da, Museum of Modern Art, (Frankfurt), Center for Art and Media Technology (Karlsruhe), Museum Ludwig, (Cologne) and Städtische Galerie im Lenbachhaus ve Kunstbau, (Munich); İsviçre'de, Kunsthaus, (Zurich); Avusturya'da, Belvedere, Albertina and Museum of Modern Art Ludwig Foundation (MUMOK)tur.

Sanatçının son kişisel sergileri; Bon'daki Kunstmuseum, (2010), Beijing'deki Ullens Center for Contemporary Art (2010), Viyana'daki Essl Museum, Lenbachhaus'daki Städtischen Galeri ve Münih'teki Kunstbau'da gerçekleşmiştir.