Perdeli Natürmort", natürmortu modernizmin temeline oturtan Cézanne'a ithaf edilmiş bir ölüdoğa sergisidir. Adını onun iki yüzü aşkın ölüdoğa resimlerinin en iyi bilinen örneğinden alır. Sergi, Hermitage'da korunmakta olan tabloyu anımsatarak, bu tarzın, bugünün sanatındaki dönüştürücü rolü hakkında sorular sorar.
Küratörlüğünü Deniz Artun’un üstlendiği sergi, Abidin Elderoğlu, Abidin Dino, Alev Ebüzziya, Ali Şentürk, Anıl Saldıran, Candeğer Furtun, Deniz Bilgin, Elif Uras, Erdağ Aksel, Erol Akyavaş, Fatih Kahya, Koray Ariş, Mübin Orhon, Mümtaz Çeltik, Nazif Topçuoğlu, Necla Rüzgar, Nejad Devrim, Nermin Kura, Nur Koçak, Okay Özkan, Rasim Aksan, Selim Cebeci, Seval Şener, Şerif Karasu ve Yusuf Sevinçli’nin eserlerine yer verir. Doğa ve kültürün sonsuz çatışmasını natürmort üzerinden kuran Zeuxis ve Parrhasios efsanesine gönderme ile sergideki eserler çiftler halinde sergilenmiştir. İki esere aynı anda bakmak, birbirlerinden yansıttıklarının sonsuzluğunu keşfetmek, gözlerimizdeki perdeleri uçuşturacak müthiş bir oyundur. Galerist “Perdeli Natürmort” ile efsanedekini anımsatacak “meraklı ve kalabalık” izleyicileri, bu oyunu oynamaya davet eder.
Bir Yunan efsanesine göre iki şanlı ressam, Zeuxis ve Parrhasios, nihayet yeteneklerinin zirvesine erişmiştir. Zeuxis'in önceki resimlerini görenler, gördükleri anda büyülenmiştir. Parrhasios'un başarısı ise zamanla anlaşılmasındadır. Biri sanatı ile büyük sürprizlerin heyecanını, diğeri derin düşüncelerin zenginliğini uyandırır. Ancak hangisinin daha iyi olduğuna karar verilemez; mutlaka düello edilmelidir! Her birine, diğerini görmeden çalışabileceği bir parça duvar verilir. Yapacakları duvar resmi, dikkatle seçilerek davet edilmiş jüri üyeleri tarafından değerlendirilecek, kazananın en iyi olduğu artık herkesçe bilinecektir.Yarışma günü toplananlar yalnızca seçkin eleştirmenler değildir; arkalarındaki meraklı izleyiciler de bir hayli kalabalıktır. Resimlerini birer perde ile örtmüş Zeuxis ve Parrhasios arasından, önce Zeuxis'in perdesini kaldırması istenir...
Duvardaki resimde meyve dolu bir tabak vardır. Nasıl olur da, Zeuxis böylesine amansız bir mücadeleye basit bir natürmort ile katılmış olabilir? Çok geçmeden, greyfurtların ekşisi, armutların sertliği, üzümlerin suyu herkesin damağına yayılır. Derken bir kuş, bu sulu üzümlerden çalmak üzere hızla resme doğru uçar ve izleyenlerin gözü önünde duvara çarparak, cansız yere düşer. Resmin yarattığı gerçeklik etkisinin kurbanı karşısında kalabalığın sakinleşmesi zaman alır.
Nihayet Parrhasios'a dönüp onun da perdesini kaldırmasını istediklerinde, Parrhasios “Yapamam" der. Yenilgiyi baştan kabul mu etmiştir? Zeuxis hem kendi sabırsızlığını hem de güneşin altında bekleyenlerinkini zorlukla bastırarak tekrar eder: "Resmini görmek istiyoruz". Parrhasios yanıt verir: "Zaten ona bakıyorsunuz.” Parrhasios yarışma için bir perde resmi yapmıştır! Perdenin olağanüstü gerçekliği, yarışmanın başından bu yana karşısında oturan, zamanı geldiğinde açılacağını varsayan herkesin aklını başından almıştır…
Bir natürmortun jürisi üzüme aç kuşlar mıdır? Yoksa perde yükseldiğinde ortaya çıkacak olana meraklı insanlar mı?
